Aurreko egunian tea hartu ondoren hurrengo egunian bateriya kargatzea herrira, laayunnea, kotxian eramateko gerau nitzan semeakin. Aurrena tea hartu genun. Bi ordu beti bezela te bakoitzeako.
.....
Laayunetik bueltatzean jaimatik bidali ninduten. Gendarmeak nere galdezka joan omen ziren, ea zertan ai nitzan han eta amonak builaka bidali nindun bertatik aitonak sorbaldatik heldu eta esaten zidan bitartian: ^Las cosas por aqui estan muy mal hijo, ahora debes marcharte. Adios^
Hitzegiten nuen pertsona bakoitza arriskuan jartzen nun sentsaziyua nekan. Benetako arriskuan. Eta palpatu itenun hori. Baina goiz hartarte enun ikusi. Eztakit holako presiyuakin nola dakaen bizitzea ere.
The day after I helped the son to town for charching the battery. As fast as we came back I was thrown away from the jaima. The gendarms came asking who I was so the mam was yelling to me while the dad hold me from my shoulder and told:: they things are mad here son, now u must go::
So I left.
